My Website

Ποιά Ιφιγένεια

("Which Iphigenia")

Click on image to enlarge(img1)

Ήτανε βράδυ και αργά, /κοντεύανε μεσάνυχτα / Η ώρα εκείνη που άλλαξε /για πάντα την ζωή σου / Στα χέρια σου εκράταγες /δυο κόκκινα τριαντάφυλλα / Την νύχτα που σ’ εξορίσανε /-παιδί της Παραδείσου

Μοίρα σκληρή σαν θάνατος, /μα πού να το πιστέψεις / ‘Κλείσαν τα μάτια οι Παναγιές, /πάψανε κι οι λυγμοί σου / Τα ‘βαλες με τον άνεμο /που πήρε μακριά τις λέξεις / Και ούρλιαξες στα σκοτεινά /μ’ όλη την δύναμή σου

Πώς το έζησες, πώς το ‘νιωσες, /και πώς θα το παλέψεις / Στήνουν χορό οι δαίμονες /στα βάθη της αβύσσου / Σημάδι ανεξίτηλο, /χρώμα να του διαλέξεις / Κι ύστερα πέσε να σωθείς /στα βάθη της ψυχής σου

Πέρα, ανάψανε φωτιές /να κλείσουν τα περάσματα / Ποιά Ιφιγένεια το ‘σκασε /ντυμένη την μορφή σου / Ακούμπησε στα πόδια σου /σιδερικά και τάματα / Τότε που η νύχτα στόλισε /με δάκρυα το κορμί σου

Μάταια και ανώφελα, /όνειρα που φέρνουν τρόμο / Θεριό θα είσαι ή Θεός, /-μ’ άνθρωπος δεν λογιέσαι / Που τα παλεύεις, τα νικάς, /βγαίνεις ξανά στον δρόμο / Και στο σκοτάδι μια φορά, /ακόμα, –περιπλανιέσαι

Μικρά -μεγάλα βήματα, /‘ξοπίσω σου βαδίζουν / Μιλιούνια οι Προσκυνητές /και σε ακολουθάνε / Την νύχτα, πάλι απ’ την αρχή, /τα φώτα την κερδίζουν / Διώχνουν τους εφιάλτες μας, /κι ελπίδες μας κερνάνε

Εσύ μπροστάρης ή στερνός, /δεν έχει σημασία / Αποσπερίτη –Αυγερινό, /όπως κι αν σε βαφτίσουν / Την απόλυτη του σκοταδιού /μάχεσαι εξουσία / Με τα κομμένα σου φτερά /για μόνη ανταμοιβή σου

Click on image to enlarge(img2)